Παράνομη χαρακτηρίζει ο Συνήγορος του Καταναλωτή τη δραστηριότητα των εταιρειών είσπραξης χρεών, για τις οποίες επισημαίνει ότι δεν είναι δικηγορικές, αλλά κατ' ουσία εμπορικές και κερδοσκοπικές. Τονίζει δε, ότι οι μέθοδοι είσπραξης και εκτέλεσης που ακολουθούν, συνεπάγονται την υπέρβαση των οριων της νομιμότητας.
Ειδικότερα, η εκ μέρους των εταιρειών αυτών ανάληψη ενεργειών είσπραξης απαιτήσεων και αναγκαστικής εκτέλεσης, καθώς και η αόριστη προσαύξηση των οφειλών με «έξοδα είσπραξης», τα οποία εισπράττονται από αυτές απευθείας από τους πελάτες, ενώ η συμβατική τους σχέση υπάρχει μόνο με τους προμηθευτές, είναι παράνομη.
Αυτό επισημαίνει ο Συνήγορος του Καταναλωτή Ιωάννης Αδαμόπουλος σε συνοδευτικό έγγραφό του προς τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δ.Παξινό και τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδας Ευθ.Πρεκετέ, στους οποίους παρέδωσε αναλυτικά στοιχεία σχετικά με τη δράση εισπρακτικών εταιρειών, στις οποίες καταφεύγουν οι προμηθευτές (κυρίως τράπεζες, αλλά και εμπορικά καταστήματα, εταιρείες τηλεπικοινωνιών κ.ά.) για την είσπραξη οφειλόμενων χρηματικών ποσών.
Ο Συνήγορος, σε ανακοίνωσή του σχετικά με τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξάγει για το θέμα, επισημαίνει ότι «η είσπραξη απαιτήσεων από τέτοιες εταιρείες συνιστά αντιποίηση του δικηγορικού λειτουργήματος και θίγει τις θεσμοθετημένες από την Πολιτεία και τους νόμους αποκλειστικές αρμοδιότητες δικηγόρων και δικαστικών επιμελητών».
Καταγγέλοντας τις μεθόδους των εισπρακτικών εταιρειών, ο κ. Αδαμόπουλος σημειώνει, μεταξύ άλλων, ότι: «... Συνήθης είναι η τακτική της όχλησης του οφειλέτη στον κοινωνικό ή επαγγελματικό του χώρο, προκειμένου η δημοσιοποίηση της οφειλής του εν μέσω φίλων, γνωστών και συναδέλφων να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης και χειραγώγησης της συμπεριφοράς του... Σε ορισμένες περιπτώσεις έχει καταγγελθεί από πολίτες μέχρι και η εκτόξευση απειλών από υπαλλήλους εισπρακτικών εταιρειών... Συνήθως, οι υπάλληλοι των εισπρακτικών προχωρούν σε τηλεφωνικές οχλήσεις των καταναλωτών, χωρίς να δηλώνουν την πραγματική επαγγελματική τους ταυτότητα, αλλά υποδυόμενοι υπαλλήλους τραπεζών ή δικηγορικών γραφείων».
Τέλος, σύμφωνα με τον κ. Αδαμόπουλο, «οι εισπρακτικές εταιρείες γίνονται λήπτες προσωπικών δεδομένων των οφειλετών, δίχως να έχουν έννομο συμφέρον, από τη στιγμή που στοιχεία κρίσιμα για την κοινωνικοοικονομική ζωή των οφειλετών έρχονται σε γνώση προσώπων που δεν φέρουν ιδιότητα δημόσιου λειτουργού (όπως ο δικηγόρος και ο δικαστικός επιμελητής), ο οποίος βαρύνεται με καθήκον εχεμύθειας, ούτε συνδέονται με τη δανείστρια επιχείρηση με σχέση εξαρτημένης εργασίας ή κάποιου είδους αντιπροσώπευσης».
Newsroom ΔΟΛ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου